Ты кажаш – каралева? Што ж, вянчай! Я так люблю стылістыку барока. Архангел крэсьліць «не» лязом мяча, А слова «так», як грэх, навідавоку. Таму – вянчай! І ведай: каралём Ты пры такой ня будзеш каралеве. Аднойчы, недарэчна ясным днём, Убачыш: ты Ліліт служыў – ня Еве. І яблыка спакуснага няма, А толькі ёсьць зьмяіная атрута. І ў райскім садзе надышла зіма. І ты яе ільдом, як раб, прыкуты.
|
|